Pacjenci onkologiczni w czasie pandemii COVID-19
Osoby chore na chorobę nowotworową są przyzwyczajone do życia w ciągłym lęku o swoje zdrowie. W czasie pandemii strach przed tym czego może im zabraknąć jest silniejszy niż obawa o własne życie. Boją się o brak możliwości spotkania z lekarzem, o to czy operacja zostanie wykonana w planowanym terminie, czy dostaną zaplanowaną chemioterapię, czy nie zabraknie leków. Emocjonalny wpływ zagrożenia na osobę zależy od jej cech osobowościowych i doświadczeń, warunków społecznych i ekonomicznych, bliskich oraz społeczności w której funkcjonuje.
Separacja z bliskimi
Chorzy onkologicznie pacjenci przebywający w szpitalach lub na przymusowych kwarantannach bardzo odczuwają brak możliwości spotkania z bliskimi. Szczególnie oczywiście potrzebują tego osoby, których sytuacja zdrowotna uległa pogorszeniu. Niemożność usłyszeniu głosu ukochanej osoby, w sytuacji zagrożenia życia jest doświadczeniem trudnym do wyobrażenia.
Wykorzystanie technologii
Oczywiście, bardzo pomocne okazują się w tej sytuacji metody komunikacji elektronicznej. W dzisiejszych czasach odizolowany chory może nie tylko rozmawiać przez telefon, ale i patrzeć na tę osobę. Nie zastępuje to oczywiście całkowicie bezpośredniego kontaktu, ale na pewno zmniejsza poczucie oddalenia i samotności. Nawet kilkudziesięciosekundowe polaczenie na Facetimie może mieć zbawienny charakter dla obu stron. Taka droga kontaktu jest bez wątpienia wyzwaniem dla ludzi starszych. Pacjenci przebywający w szpitalach powinni prosić bez poczucia przysparzania dodatkowego kłopotu personel medyczny o pomoc w ułatwieniu takiej drodze kontaktu z krewnymi. Również pracownicy szpitala powinni sami starać się w miarę możliwości oferować pomoc w zorganizowaniu takiego połączenia.
Kondycja psychiczna
Pacjenci onkologiczni muszą szczególnie dbać o swoją kondycję psychiczną. Zintensyfikowane emocje wprowadzają zawsze w stan głębokiego zaniepokojenia, bezradności i przytłoczenia. Trzeba starać się zrozumieć ten mechanizm i trzymać się w tym trudny okresie kilku podstawowych zasad higieny psychicznej.
Pokonywanie trudności
W tej trudnej sytuacji, do której nikt z nas nie był przygotowany najprostszym sposobem walki z lękiem i poczuciem bezsilności jest wracanie do sytuacji trudnych z przeszłości. To naprawdę niezawodne narzędzie. Osoby chore na raka mają w pamięci wiele takich osobistych kryzysów: dzień, kiedy dowiedziały się o chorobie, operacje, chemiroterapie… Ten ciężki bagaż doświadczeń to bardzo duży zasób wewnętrznego wsparcia. Skoro daliście radę wtedy, to podołacie i temu wyzwaniu. Należy również bez wahania korzystać z pomocy osób, które w tych chwilach z przeszłości okazały się najbardziej pomocne.
Nadmierna ekspozycja na media
Ważnym jest, aby unikać nadmiernej ekspozycji na relacje w mediach. Ograniczyć czas poświęcony na zbieranie informacji i co bardzo ważne, starannie wyselekcjonować i ograniczyć ich źródła. Najlepiej, kiedy będzie to jedna stacja telewizyjna lub strona internetowa. Media w czasie takiego kryzysu działają narkotyk. Uzależniają i degradują stan naszej psychiki.
Dbanie o ciało
Bardzo pomoże zajęcie się swoim ciałem. Niekoniecznie poprzez aktywność fizyczną. Należy po prostu skoncentrować się na sobie: medytować, jeść zdrowe zrównoważone dietetycznie posiłki, jak najwięcej spać. Unikać oczywiście alkoholu i innych substancji uzależniających.
Rutyna dnia codziennego
Utrzymanie rutyny dnia codziennego, przede wszystkim wykonywanie prostych zadań daje poczucie efektywności, w w konsekwencji ulgę i odprężenie psychiczne: dbanie o porządek w domu, zawsze posłane łóżko, pranie, stały kontakt ze znajomymi. Warto poczytać książkę, obejrzeć komedię, powrócić do starego hobby lub rozejrzeć się za nowym. Należy robić wszystko, co wiąże się z normalnym życiem i sprawia przyjemność.
Wiara i nadzieja na lepsze jutro
Bardzo ważne jest tzw. pozytywne myślenie i zachowanie poczucia nadziei, wiara w innych, że robią teraz to co do nich należy w najlepszy możliwy sposób. W kontaktach z personelem medycznym należy okazywać swoje zrozumienie, wsparcie i szacunek do tego co robią.
Kontakty społeczne
Ważne jest dbanie o utrzymanie stałego kontaktu (wirtualnego) z innym ludźmi, nie tylko rodziną. W czasie rozmów ze znajomymi należy się starać koncentrować na pozytywnym przekazie. Chorzy na raka, choć nie zdaja sobie z tego najczęściej sprawy są punktem odniesienia dla innych. Ich doświadczenia i siła mogą być źródłem wsparcia nie tylko dla ich bliskich, ale dla ich całego otoczenia. Takie okazywanie wiary i przekazywanie pozytywnych emocji innym bardzo wzmacnia nas wewnętrznie.
Grupy wsparcia
Korzystaj z grup wsparcia organizowanych przez stowarzyszenia pacjenckie. W czasie pandemii wszystkie organizują spotkania w trybie online. Ta nowa okoliczność stworzyła okazję, aby dołączyć do takiej grupy dla osób, które z racji odległości, czy innych ograniczeń nie mogły tego robić wcześniej. Osoby starsze, mające problem z taką drogą komunikacji powinny o tym porozmawiać z organizatorami. Na pewno znajdzie się jakieś rozwiązanie, aby im pomóc.