Samoocena – przeciwdziałanie kompleksom związanym z chorobą.
Zachorowanie na raka piersi zaburza podstawowe poczucie bezpieczeństwa. Bez wątpienia ma na to wpływ zarówno ryzyko śmierci, jak i z uwagi na naruszający integralność ciała sposób leczenia, który nie tylko wiąże się z odczuciem silnego stresu, lęku, ale również zmienia percepcję własnej osoby. Kobiety w obliczu choroby zmieniają przekonania na własny temat. Postrzeganie siebie, swojej atrakcyjności i wartości co niejednokrotnie prowadzi do obniżenia samooceny.
Zmiany w postrzeganiu własnego ciała
Choroba odziera z kontroli nad zmianami, jakie zachodzą w organizmie w wyniku leczenia. Jak wskazują badania, zmiany w obrazie ciała należą do najistotniejszych przyczyn stresu w grupie kobiet z rakiem piersi. U kobiet w trakcie leczenia występuje utrata zaufania do wizerunku własnego ciała, a walka z chorobą staje się tożsama z walką z własnym ciałem.
Rozwiązania terapeutyczne a samoocena
Dla dobrostanu kobiet istotne znaczenie ma typ przeprowadzonego zabiegu operacyjnego piersi, który jest ważnym wyznacznikiem samopoczucia, przystosowania pochorobowego i jakości życia seksualnego. Badacze wskazują, że najkorzystniejszym rozwiązaniem pod względem psychologicznym jest zabieg oszczędzający, następnym w kolejności jest zabieg rekonstrukcji piersi, natomiast zabieg stwarzającym najwięcej trudności jest radykalna mastektomia.
Metody pracy nad samooceną
Nasuwa się pytanie – jak walczyć z niską samooceną? Najlepszą metodą jest praca małymi krokami. Pozytywna samoocena wymaga pracy. Czasem współpracy z terapeutą, aby przyjrzeć się co blokuje w budowaniu dobrego zdania na swój temat. Trzeba wyznaczać sobie odpowiednio małe cele i cierpliwe je realizować. Działając w ten sposób szybciej i częściej osiągamy sukces. A odniesienie sukcesu sprzyja wzrostowi pewności siebie, wiary we własne siły sprawcze i dostarcza poczucia zadowolenia z siebie.
Akceptacja to klucz do sukcesu
Bycie otwartym, ale też wrażliwym, życzliwym dla siebie, akceptacja swoich niedoskonałości, a także wyrozumiałość wobec siebie w połączeniu ze świadomością faktu, że nie zawsze jest się zdolnym do realizacji swoich ideałów, wpływa ochronnie, zmniejszając ryzyko budowania zaburzonego obrazu własnego ciała. Akceptacja siebie nie tylko wpływa na radzenie sobie z trudnymi zdarzeniami, ale przede wszystkim daje przestrzeń na czerpanie radości z życia.